GENERALNA DYREKCJA
DRÓG PUBLICZNYCH
OGÓLNE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
D - 04.01.01 ¸ 04.03.01
DOLNE WARSTWY
PODBUDÓW
ORAZ OCZYSZCZENIE I SKROPIENIE
Warszawa 1998
Opracowanie wykonano na
zlecenie
Generalnej
Dyrekcji Dróg Publicznych
Zgodnie z decyzją Generalnego Dyrektora Dróg
Publicznych niniejsza ogólna specyfikacja techniczna stanowi obowiązującą
podstawę sporządzenia szczegółowej specyfikacji technicznej przy zlecaniu i
realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich oraz jest zalecona do
wykorzystania przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Jednostka autorska,
opracowanie edytorskie i
rozpowszechnienie:
Branżowy
Zakład Doświadczalny Budownictwa Drogowego i Mostowego, Sp. z o.o.
03-802 Warszawa, ul.
Skaryszewska 19, tel./fax (0-22) 818-58-29
Konsultacje:
Wydział Budowy Generalnej
Dyrekcji Dróg Publicznych w Warszawie
Treść
ogólnej specyfikacji technicznej jest aktualna na dzień 30 kwietnia 1998 r.
Przy
sporządzaniu szczegółowej specyfikacji technicznej należy ewentualnie
uaktualnić przepisy zawarte w wykorzystywanej niniejszej ogólnej specyfikacji
technicznej.
NAJWAŻNIEJSZE OZNACZENIA I SKRÓTY
OST |
- ogólna specyfikacja
techniczna |
SST |
- szczegółowa specyfikacja
techniczna |
IBDiM |
- Instytut Badawczy Dróg i
Mostów |
SPIS SPECYFIKACJI
D - 04.01.01 ¸ 04.03.01
DOLNE WARSTWY
PODBUDÓW
ORAZ OCZYSZCZENIE I SKROPIENIE
D-04.01.01 KORYTO WRAZ Z
PROFILOWANIEM I ZAGĘSZCZANIEM PODŁOŻA
D-04.02.01 WARSTWY
ODSĄCZAJĄCE I ODCINAJĄCE
D-04.02.02 WARSTWA
MROZOOCHRONNA
D-04.03.01 OCZYSZCZENIE I SKROPIENIE WARSTW
KONSTRUKCYJNYCH
D-04.01.01
KORYTO WRAZ Z PROFILOWANIEM
I ZAGĘSZCZANIEM PODŁOŻA
SPIS TREŚCI
D-04.01.01
KORYTO
WRAZ Z PROFILOWANIEM
ZAGĘSZCZANIEM PODŁOŻA
Przedmiotem
niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z wykonywaniem koryta wraz z profilowaniem
i zagęszczaniem podłoża gruntowego.
Ogólna
specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania
szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument
przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych
i wojewódzkich.
Zaleca
się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia
zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem koryta przeznaczonego do ułożenia konstrukcji nawierzchni.
Określenia
podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i
definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne
wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Nie
występują.
Ogólne
wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca
przystępujący do wykonania koryta i profilowania podłoża powinien wykazać się
możliwością korzystania z następującego sprzętu:
-
równiarek
lub spycharek uniwersalnych z ukośnie ustawianym lemieszem; Inżynier może
dopuścić wykonanie koryta i profilowanie podłoża z zastosowaniem spycharki z
lemieszem ustawionym prostopadle do kierunku pracy maszyny,
-
koparek
z czerpakami profilowymi (przy wykonywaniu wąskich koryt),
-
walców
statycznych, wibracyjnych lub płyt wibracyjnych.
Stosowany
sprzęt nie może spowodować niekorzystnego wpływu na właściwości gruntu podłoża.
Ogólne
wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
4.
Wymagania
dotyczące transportu materiałów podano w OST D-04.02.01, D-04.02.02, D-04.03.01
pkt 4.
Ogólne
zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Wykonawca
powinien przystąpić do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczenia
podłoża bezpośrednio przed rozpoczęciem robót związanych z wykonaniem warstw
nawierzchni. Wcześniejsze przystąpienie do wykonania koryta oraz profilowania i
zagęszczania podłoża,jest możliwe wyłącznie za zgodą Inżyniera, w korzystnych
warunkach atmosferycznych.
W
wykonanym korycie oraz po wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu nie może
odbywać się ruch budowlany, niezwiązany bezpośrednio z wykonaniem pierwszej
warstwy nawierzchni.
Paliki
lub szpilki do prawidłowego ukształtowania koryta w planie i profilu powinny
być wcześniej przygotowane.
Paliki
lub szpilki należy ustawiać w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi
lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera. Rozmieszczenie palików lub
szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót
w odstępach nie większych niż co 10 metrów.
Rodzaj
sprzętu, a w szczególności jego moc należy dostosować do rodzaju gruntu, w
którym prowadzone są roboty i do trudności jego odspojenia.
Koryto
można wykonywać ręcznie, gdy jego szerokość nie pozwala na zastosowanie maszyn,
na przykład na poszerzeniach lub w przypadku robót o małym zakresie. Sposób
wykonania musi być zaakceptowany przez Inżyniera.
Grunt
odspojony w czasie wykonywania koryta powinien być wykorzystany zgodnie z
ustaleniami dokumentacji projektowej i SST, tj. wbudowany w nasyp lub
odwieziony na odkład w miejsce wskazane przez Inżyniera.
Profilowanie
i zagęszczenie podłoża należy wykonać zgodnie z zasadami określonymi w pkt 5.4.
Przed
przystąpieniem do profilowania podłoże powinno być oczyszczone ze wszelkich
zanieczyszczeń.
Po
oczyszczeniu powierzchni podłoża należy sprawdzić, czy istniejące rzędne terenu
umożliwiają uzyskanie po profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoża. Zaleca
się, aby rzędne terenu przed profilowaniem były o co najmniej 5 cm wyższe niż
projektowane rzędne podłoża.
Jeżeli
powyższy warunek nie jest spełniony i występują zaniżenia poziomu w podłożu
przewidzianym do profilowania, Wykonawca powinien spulchnić podłoże na
głębokość zaakceptowaną przez Inżyniera, dowieźć dodatkowy grunt spełniający
wymagania obowiązujące dla górnej strefy korpusu, w ilości koniecznej do
uzyskania wymaganych rzędnych wysokościowych i zagęścić warstwę do uzyskania
wartości wskaźnika zagęszczenia, określonych w tablicy 1.
Do profilowania podłoża należy
stosować równiarki. Ścięty grunt powinien być wykorzystany w robotach ziemnych
lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Bezpośrednio
po profilowaniu podłoża należy przystąpić do jego zagęszczania. Zagęszczanie
podłoża należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego
od podanego w tablicy 1. Wskaźnik zagęszczenia należy określać zgodnie z
BN-77/8931-12 [5].
Tablica
1. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia podłoża (Is)
|
Minimalna wartość Is
dla: |
||
Strefa |
Autostrad i dróg |
Innych dróg |
|
korpusu |
ekspresowych |
Ruch ciężki i bardzo ciężki |
Ruch mniejszy od ciężkiego |
Górna warstwa o grubości 20 cm |
1,03 |
1,00 |
1,00 |
Na
głębokości od 20 do 50 cm od powierzchni podłoża |
1,00 |
1,00 |
0,97 |
W przypadku, gdy gruboziarnisty materiał tworzący podłoże uniemożliwia przeprowadzenie badania zagęszczenia, kontrolę zagęszczenia należy oprzeć na metodzie obciążeń płytowych. Należy określić pierwotny i wtórny moduł odkształcenia podłoża według BN-64/8931-02 [3]. Stosunek wtórnego i pierwotnego modułu odkształcenia nie powinien przekraczać 2,2.
Wilgotność gruntu podłoża podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od -20% do +10%.
Podłoże
(koryto) po wyprofilowaniu i zagęszczeniu powinno być utrzymywane w dobrym
stanie.
Jeżeli
po wykonaniu robót związanych z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża nastąpi
przerwa w robotach i Wykonawca nie przystąpi natychmiast do układania warstw
nawierzchni, to powinien on zabezpieczyć podłoże przed nadmiernym
zawilgoceniem, na przykład przez rozłożenie folii lub w inny sposób
zaakceptowany przez Inżyniera.
Jeżeli
wyprofilowane i zagęszczone podłoże uległo nadmiernemu zawilgoceniu, to do
układania kolejnej warstwy można przystąpić dopiero po jego naturalnym
osuszeniu.
Po
osuszeniu podłoża Inżynier oceni jego stan i ewentualnie zaleci wykonanie
niezbędnych napraw. Jeżeli zawilgocenie nastąpiło wskutek zaniedbania
Wykonawcy, to naprawę wykona on na własny koszt.
Ogólne
zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
6.
6.2.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość
oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia
koryta i wyprofilowanego podłoża podaje tablica 2.
Tablica 2. Częstotliwość
oraz zakres badań i pomiarów wykonanego koryta i wyprofilowanego podłoża
Lp. |
Wyszczególnienie badań i pomiarów |
Minimalna częstotliwość badań i pomiarów |
1 |
Szerokość
koryta |
10
razy na 1 km |
2 |
Równość
podłużna |
co
20 m na każdym pasie ruchu |
3 |
Równość
poprzeczna |
10
razy na 1 km |
4 |
Spadki
poprzeczne *) |
10
razy na 1 km |
5 |
Rzędne wysokościowe |
co 25 m w osi jezdni i na jej krawędziach dla
autostrad i dróg ekspresowych, co 100 m dla pozostałych dróg |
6 |
Ukształtowanie osi w planie *) |
co 25 m w osi jezdni i na jej krawędziach dla
autostrad i dróg ekspresowych, co 100 m dla pozostałych dróg |
7 |
Zagęszczenie, wilgotność gruntu podłoża |
w
2 punktach na dziennej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 600 m2 |
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie
należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych |
6.2.2. Szerokość koryta
(profilowanego podłoża)
Szerokość
koryta i profilowanego podłoża nie może różnić się od szerokości projektowanej
o więcej niż +10 cm i -5 cm.
6.2.3. Równość koryta
(profilowanego podłoża)
Nierówności
podłużne koryta i profilowanego podłoża należy mierzyć 4-metrową łatą zgodnie z
normą BN-68/8931-04 [4].
Nierówności
poprzeczne należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności
nie mogą przekraczać 20 mm.
6.2.4. Spadki poprzeczne
Spadki
poprzeczne koryta i profilowanego podłoża powinny być zgodne z dokumentacją
projektową z tolerancją ± 0,5%.
6.2.5. Rzędne wysokościowe
Różnice
pomiędzy rzędnymi wysokościowymi koryta lub wyprofilowanego podłoża i rzędnymi
projektowanymi nie powinny przekraczać +1 cm, -2 cm.
6.2.6. Ukształtowanie osi w planie
Oś
w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 3 cm dla autostrad i dróg ekspresowych lub
więcej niż ± 5 cm dla pozostałych dróg.
6.2.7. Zagęszczenie koryta
(profilowanego podłoża)
Wskaźnik
zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoża określony wg BN-77/8931-12 [5]
nie powinien być mniejszy od podanego w tablicy 1.
Jeśli
jako kryterium dobrego zagęszczenia stosuje się porównanie wartości modułów odkształcenia,
to wartość stosunku wtórnego do pierwotnego modułu odkształcenia, określonych
zgodnie z normą BN-64/8931-02 [3] nie powinna być większa od 2,2.
Wilgotność
w czasie zagęszczania należy badać według PN-B-06714-17 [2]. Wilgotność gruntu
podłoża powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od -20% do + 10%.
Wszystkie powierzchnie,
które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od określonych w punkcie
6.2 powinny być naprawione przez spulchnienie do głębokości co najmniej 10 cm,
wyrównanie i powtórne zagęszczenie. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia
wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
Ogólne
zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką
obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego i odebranego koryta.
Ogólne
zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty
uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacja projektową, SST i wymaganiami
Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg
punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne
ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne” pkt 9.
Cena
wykonania 1 m2 koryta obejmuje:
-
prace
pomiarowe i roboty przygotowawcze,
-
odspojenie
gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem,
-
załadunek
nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład lub
nasyp,
-
profilowanie
dna koryta lub podłoża,
-
zagęszczenie,
-
utrzymanie
koryta lub podłoża,
-
przeprowadzenie
pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-B-04481 |
Grunty
budowlane. Badania próbek gruntu |
2. |
PN-/B-06714-17 |
Kruszywa
mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności |
3. |
BN-64/8931-02 |
Drogi
samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża
przez obciążenie płytą |
4. |
BN-68/8931-04 |
Drogi
samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą |
5. |
BN-77/8931-12 |
Oznaczanie
wskaźnika zagęszczenia gruntu |
D-04.02.01
WARSTWY ODSĄCZAJĄCE I
ODCINAJĄCE
SPIS TREŚCI
D-04.02.01
WARSTWY
ODSĄCZAJĄCE I ODCINAJĄCE
Przedmiotem
niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem warstw odsączających i
odcinających.
Ogólna
specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania
szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument
przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych
i wojewódzkich.
Zaleca
się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia
zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem warstw odsączających i odcinających, stanowiących część podbudowy
pomocniczej, w przypadku gdy podłoże stanowi grunt wysadzinowy lub wątpliwy,
nieulepszony spoiwem lub lepiszczem.
Określenia
podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z
określeniami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne
wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne
wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Materiałami
stosowanymi przy wykonywaniu warstw odsączających są:
-
piaski,
-
żwir
i mieszanka,
-
geowłókniny,
a odcinających - oprócz wyżej wymienionych:
-
miał
(kamienny).
Kruszywa
do wykonania warstw odsączających i odcinających powinny spełniać następujące
warunki:
a) szczelności, określony zależnością:
gdzie:
D15 - wymiar sita, przez które przechodzi
15% ziarn warstwy odcinającej lub odsączającej
d85 - wymiar sita, przez które przechodzi 85% ziarn gruntu podłoża.
Dla
materiałów stosowanych przy wykonywaniu warstw odsączających warunek szczelności
musi być spełniony, gdy warstwa ta nie jest układana na warstwie odcinającej.
b) zagęszczalności, określony zależnością:
gdzie:
U - wskaźnik
różnoziarnistości,
d60 - wymiar sita, przez które przechodzi 60% kruszywa
tworzącego warstwę odcinającą,
d10 - wymiar sita, przez które przechodzi 10% kruszywa
tworzącego warstwę odcinającą.
Piasek stosowany do wykonywania
warstw odsączających i odcinających powinien spełniać wymagania normy
PN-B-11113 [5] dla gatunku 1 i 2.
Żwir
i mieszanka stosowane do wykonywania warstw odsączających i odcinających
powinny spełniać wymagania normy PN-B-11111 [3], dla klasy I i II.
Miał kamienny do warstw odsączających i odcinających
powinien spełniać wymagania normy PN-B-11112 [4].
Geowłókniny
przewidziane do użycia jako warstwy odcinające i odsączające powinny posiadać
aprobatę techniczną wydaną przez
uprawnioną jednostkę.
2.5.1. Składowanie kruszywa
Jeżeli
kruszywo przeznaczone do wykonania warstwy odsączającej lub odcinającej nie
jest wbudowane bezpośrednio po dostarczeniu na budowę i zachodzi potrzeba jego
okresowego składowania, to Wykonawca robót powinien zabezpieczyć kruszywo przed
zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami kamiennymi. Podłoże w
miejscu składowania powinno być równe, utwardzone i dobrze odwodnione.
2.5.2. Składowanie geowłóknin
Geowłókniny przeznaczone na warstwy odsączającą lub
odcinającą należy przechowywać w opakowaniach wg pkt 4.3 w pomieszczeniach czystych,
suchych i wentylowanych.
Ogólne
wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca
przystępujący do wykonania warstwy odcinającej lub odsączającej powinien
wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
-
równiarek,
-
walców
statycznych,
-
płyt
wibracyjnych lub ubijaków mechanicznych.
Ogólne
wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
4.
Kruszywa
można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je
przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami, nadmiernym
wysuszeniem i zawilgoceniem.
Geowłókniny
mogą być transportowane dowolnymi środkami transportu pod warunkiem:
-
opakowania
bel (rolek) folią, brezentem lub tkaniną techniczną,
-
zabezpieczenia
opakowanych bel przez przemieszczaniem się w czasie przewozu,
-
ochrony
geowłóknin przez zawilgoceniem i nadmiernym ogrzaniem,
-
niedopuszczenie
do kontaktu bel z chemikaliami, tłuszczami oraz przedmiotami mogącymi przebić
lub rozciąć geowłókniny.
Każda
bela powinna być oznakowana w sposób umożliwiający jednoznaczne stwierdzenie,
że jest to materiał do wykonania warstwy odsączającej lub odcinającej.
Ogólne
zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Podłoże
gruntowe powinno spełniać wymagania określone w OST D-02.00.00 „Roboty ziemne”
oraz D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczaniem podłoża”.
Warstwy
odcinająca i odsączająca powinny być wytyczone w sposób umożliwiający wykonanie
ich zgodnie z dokumentacją projektową, z tolerancjami określonymi w niniejszych
specyfikacjach.
Paliki
lub szpilki powinny być ustawione w osi drogi i w rzędach równoległych do osi
drogi, lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Rozmieszczenie
palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do
wytyczenia robót w odstępach nie większych niż co 10 m.
Kruszywo
powinno być rozkładane w warstwie o jednakowej grubości, przy użyciu równiarki,
z zachowaniem wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Grubość rozłożonej
warstwy luźnego kruszywa powinna być taka, aby po jej zagęszczeniu osiągnięto
grubość projektowaną.
Jeżeli
dokumentacja projektowa lub SST przewiduje wykonanie warstwy odsączającej lub
odcinającej o grubości powyżej 20 cm, to wbudowanie kruszywa należy wykonać
dwuwarstwowo. Rozpoczęcie układania każdej następnej warstwy może nastąpić po
odbiorze przez Inżyniera warstwy poprzedniej.
W
miejscach, w których widoczna jest segregacja kruszywa należy przed
zagęszczeniem wymienić kruszywo na materiał o odpowiednich właściwościach.
Natychmiast
po końcowym wyprofilowaniu warstwy odsączającej lub odcinającej należy przystąpić
do jej zagęszczania.
Zagęszczanie
warstw o przekroju daszkowym należy rozpoczynać od krawędzi i stopniowo
przesuwać pasami podłużnymi częściowo nakładającymi się, w kierunku jej osi.
Zagęszczanie nawierzchni o jednostronnym spadku należy rozpoczynać od dolnej
krawędzi i przesuwać pasami podłużnymi częściowo nakładającymi się, w kierunku
jej górnej krawędzi.
Nierówności
lub zagłębienia powstałe w czasie zagęszczania powinny być wyrównywane na
bieżąco przez spulchnienie warstwy kruszywa i dodanie lub usunięcie materiału,
aż do otrzymania równej powierzchni.
W
miejscach niedostępnych dla walców warstwa odcinająca i odsączająca powinna być
zagęszczana płytami wibracyjnymi lub ubijakami mechanicznymi.
Zagęszczanie
należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od 1,0
według normalnej próby Proctora, przeprowadzonej według PN-B-04481 [1].
Wskaźnik zagęszczenia należy określać zgodnie z BN-77/8931-12 [8].
W
przypadku, gdy gruboziarnisty materiał wbudowany w warstwę odsączającą lub
odcinającą, uniemożliwia przeprowadzenie badania zagęszczenia według normalnej
próby Proctora, kontrolę zagęszczenia należy oprzeć na metodzie obciążeń
płytowych. Należy określić pierwotny i wtórny moduł odkształcenia warstwy
według BN-64/8931-02 [6]. Stosunek wtórnego i pierwotnego modułu odkształcenia
nie powinien przekraczać 2,2.
Wilgotność
kruszywa podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z
tolerancją od -20% do +10% jej wartości. W przypadku, gdy wilgotność kruszywa
jest wyższa od wilgotności optymalnej, kruszywo należy osuszyć przez mieszanie
i napowietrzanie. W przypadku, gdy wilgotność kruszywa jest niższa od
wilgotności optymalnej, kruszywo należy zwilżyć określoną ilością wody i
równomiernie wymieszać.
Jeżeli
w SST przewidziano konieczność wykonania odcinka próbnego, to co najmniej na 3
dni przed rozpoczęciem robót Wykonawca powinien wykonać odcinek próbny w celu:
-
stwierdzenia,
czy sprzęt budowlany do rozkładania i zagęszczania jest właściwy,
-
określenia
grubości warstwy materiału w stanie luźnym koniecznej do uzyskania wymaganej
grubości po zagęszczeniu,
-
ustalenia
liczby przejść sprzętu zagęszczającego, potrzebnej do uzyskania wymaganego
wskaźnika zagęszczenia.
Na
odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć takich materiałów oraz sprzętu, jakie
będą stosowane do wykonywania warstwy odcinającej i odsączającej na budowie.
Odcinek
próbny powinien być zlokalizowany w miejscu wskazanym przez Inżyniera.
Warstwę
geowłókniny należy rozkładać na wyprofilowanej powierzchni podłoża, pozbawionej
ostrych elementów, które mogą spowodować uszkodzenie warstwy (na przykład
kamienie, korzenie drzew i krzewów). W czasie rozkładania warstwy z geowłókniny
należy spełnić wymagania określone w SST lub producenta dotyczące szerokości na
jaką powinny zachodzić na siebie sąsiednie pasma geowłókniny lub zasad ich
łączenia oraz ewentualnego przymocowania warstwy do podłoża gruntowego.
Po
powierzchni warstwy odcinającej lub odsączającej, wykonanej z geowłóknin nie
może odbywać się ruch jakichkolwiek pojazdów.
Leżącą
wyżej warstwę nawierzchni należy wykonywać rozkładając materiał „od czoła”, to
znaczy tak, że pojazdy dowożące materiał i wykonujące czynności technologiczne
poruszają się po już ułożonym materiale.
Warstwa
odsączająca i odcinająca po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy
powinny być utrzymywane w dobrym stanie.
Nie
dopuszcza się ruchu budowlanego po wykonanej warstwie odcinającej lub
odsączającej z geowłóknin.
W
przypadku warstwy z kruszywa dopuszcza się ruch pojazdów koniecznych dla
wykonania wyżej leżącej warstwy nawierzchni.
Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania
warstwy obciąża Wykonawcę robót.
Ogólne
zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
6.
Przed
przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw
przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi.
Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości kruszywa określone w p. 2.3.
Geowłókniny
przeznaczone do wykonania warstwy odcinającej i odsączającej powinny posiadać
aprobatę techniczną, zgodnie z pkt 2.4.
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość
oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia
warstwy odsączającej i odcinającej podaje tablica 1.
Tablica 1. Częstotliwość oraz zakres badań i
pomiarów warstwy odsączającej i odcinającej
Lp. |
Wyszczególnienie badań i
pomiarów |
Minimalna częstotliwość
badań i pomiarów |
1 |
Szerokość
warstwy |
10
razy na 1 km |
2 |
Równość
podłużna |
co
20 m na każdym pasie ruchu |
3 |
Równość
poprzeczna |
10
razy na 1 km |
4 |
Spadki
poprzeczne *) |
10
razy na 1 km |
5 |
Rzędne wysokościowe |
co 25 m w osi jezdni i na jej krawędziach dla autostrad
i dróg ekspresowych, co 100 m dla pozostałych dróg |
6 |
Ukształtowanie osi w planie *) |
co 25 m w osi jezdni i na jej krawędziach dla
autostrad i dróg ekspresowych, co 100 m dla pozostałych dróg |
7 |
Grubość warstwy |
Podczas budowy: w
3 punktach na każdej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 400 m2 Przed
odbiorem: w 3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 2000 m2 |
8 |
Zagęszczenie, wilgotność kruszywa |
w
2 punktach na dziennej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 600 m2 |
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i
ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych.
6.3.2. Szerokość warstwy
Szerokość
warstwy nie może się różnić od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm, -5
cm.
6.3.3. Równość warstwy
Nierówności
podłużne warstwy odcinającej i odsączającej należy mierzyć
4 metrową łatą, zgodnie z normą BN-68/8931-04 [7].
Nierówności
poprzeczne warstwy odcinającej i odsączającej należy mierzyć
4 metrową łatą.
Nierówności
nie mogą przekraczać 20 mm.
6.3.4. Spadki poprzeczne
Spadki
poprzeczne warstwy odcinającej i odsączającej na prostych i łukach powinny być
zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,5%.
6.3.5. Rzędne wysokościowe
Różnice
pomiędzy rzędnymi wysokościowymi warstwy i rzędnymi projektowanymi nie powinny
przekraczać +1 cm i -2 cm.
6.3.6. Ukształtowanie osi w planie
Oś
w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 3 cm dla autostrad i dróg ekspresowych lub o
więcej niż ± 5 cm dla pozostałych dróg.
6.3.7. Grubość warstwy
Grubość
warstwy powinna być zgodna z określoną w dokumentacji projektowej z tolerancją
+1 cm, -2 cm.
Jeżeli
warstwa, ze względów technologicznych, została wykonana w dwóch warstwach,
należy mierzyć łączną grubość tych warstw.
Na
wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości Wykonawca wykona
naprawę warstwy przez spulchnienie warstwy na głębokość co najmniej 10 cm,
uzupełnienie nowym materiałem o odpowiednich właściwościach, wyrównanie i
ponowne zagęszczenie.
Roboty
te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny
pomiar i ocena grubości warstwy, według wyżej podanych zasad na koszt
Wykonawcy.
6.3.8. Zagęszczenie warstwy
Wskaźnik
zagęszczenia warstwy odcinającej i odsączającej, określony wg BN-77/8931-12 [8]
nie powinien być mniejszy od 1.
Jeżeli
jako kryterium dobrego zagęszczenia warstwy stosuje się porównanie wartości
modułów odkształcenia, to wartość stosunku wtórnego do pierwotnego modułu
odkształcenia, określonych zgodnie z normą BN-64/8931-02 [6], nie powinna być
większa od 2,2.
Wilgotność
kruszywa w czasie zagęszczenia należy badać według PN-B-06714-17 [2].
Wilgotność kruszywa powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od
-20% do +10%.
6.3.9. Badania dotyczące warstwy
odsączającej i odcinającej z geowłóknin
W
czasie układania warstwy odcinającej i odsączającej z geowłóknin należy
kontrolować:
a)
zgodność
oznaczenia poszczególnych bel (rolek) geowłóknin z określonym w dokumentacji
projektowej,
b)
równość
warstwy,
c)
wielkość
zakładu przyległych pasm i sposób ich łączenia,
d)
zamocowanie
warstwy do podłoża gruntowego, o ile przewidziano to w dokumentacji
projektowej.
Ponadto
należy sprawdzić, czy nie nastąpiło mechaniczne uszkodzenie geowłókniny
(rozerwanie, przebicie). Pasma geowłókniny użyte do wykonania warstwy
odcinającej i odsączającej nie powinny mieć takich uszkodzeń.
Wszystkie
powierzchnie, które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od
określonych w p. 6.3, powinny być naprawione przez spulchnienie do głębokości
co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału
bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
Ogólne
zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką
obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) warstwy odcinającej i
odsączającej.
Ogólne
zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją
projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z
zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne
ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne” pkt 9.
Cena
wykonania 1m2 warstwy odsączającej i/lub odcinającej z kruszywa
obejmuje:
-
prace
pomiarowe,
-
dostarczenie
i rozłożenie na uprzednio przygotowanym podłożu warstwy materiału o grubości i
jakości określonej w dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej,
-
wyrównanie
ułożonej warstwy do wymaganego profilu,
-
zagęszczenie
wyprofilowanej warstwy,
-
przeprowadzenie
pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej,
-
utrzymanie
warstwy.
Cena
wykonania 1m2 warstwy odsączającej i/lub odcinającej z geowłóknin
obejmuje:
-
prace
pomiarowe,
-
dostarczenie
i rozłożenie na uprzednio przygotowanym podłożu warstwy geowłóknin,
-
pomiary
kontrolne wymagane w specyfikacji technicznej,
-
utrzymanie
warstwy.
1. |
PN-B-04481 |
Grunty
budowlane. Badania próbek gruntu |
2. |
PN-B-06714-17 |
Kruszywa
mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności |
3. |
PN-B-11111 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych . Żwir i mieszanka |
4. |
PN-B-11112 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywo łamane do nawierzchni drogowych |
5. |
PN-B-11113 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek |
6. |
BN-64/8931-02 |
Drogi
samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża
przez obciążenie płytą |
7. |
BN-68/8931-04 |
Drogi
samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą |
8. |
BN-77/8931-12 |
Oznaczanie
wskaźnika zagęszczenia gruntu |
9.
Wytyczne
budowy nasypów komunikacyjnych na słabym podłożu z zastosowaniem geotekstyliów, IBDiM, Warszawa 1986.
D-04.02.02
WARSTWA MROZOOCHRONNA
SPIS TREŚCI
D-04.02.02
WARSTWA
MROZOOCHRONNA
Przedmiotem
niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem warstwy mrozoochronnej.
Ogólna
specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania
szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument
przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych
i wojewódzkich.
Zaleca
się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia
zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem warstwy mrozoochronnej stosowanej jako część podbudowy pomocniczej w
przypadku, gdy podłoże stanowią grunty wątpliwe lub wysadzinowe.
Określenia
podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z
definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne
wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne
wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Materiałami
stosowanymi przy wykonywaniu warstwy mrozoochronnej są:
-
kruszywa
odpowiadające wymaganiom podanym w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i
odcinające” pkt 2,
-
grunty
przydatne bez zastrzeżeń, odpowiadające wymaganiom podanym w OST D-02.03.01
„Wykonanie nasypów” pkt 2.
Ogólne
wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Do
wykonania warstwy mrozoochronnej należy stosować ten rodzaj sprzętu, który
został podany w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające” pkt 3.
Ogólne
wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
4.
Transport
materiałów stosowanych do wykonania warstwy mrozoochronnej powinien odpowiadać
wymaganiom podanym w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające” pkt 4.2.
Ogólne
zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Warstwę
mrozoochronną należy wykonywać zgodnie z wymaganiami podanymi w OST D-04.02.01
„Warstwy odsączające i odcinające” pkt 5.
Ogólne
zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
6.
Przed
przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania:
-
kruszyw,
według zasad określonych w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające”
pkt 6,
-
gruntów,
według zasad określonych w OST D-02.03.01 „Wykonanie nasypów” pkt 6.
Częstotliwość
oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia
warstwy mrozoochronnej powinny być zgodne z podanymi w OST D-04.02.01 „Warstwy
odsączające i odcinające” pkt 6.3.
Zasady
postępowania z odcinkami wadliwie wykonanymi powinny być zgodne z ustaleniami
OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające” pkt 6.4.
Ogólne
zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką
obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej warstwy mrozoochronnej.
Ogólne
zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty
uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami
Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6
dały wyniki pozytywne.
Ogólne
ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne” pkt 9.
Cena
1 m2 wykonanej warstwy mrozoochronnej obejmuje:
-
prace
pomiarowe,
-
dostarczenie
i rozłożenie na uprzednio przygotowanym podłożu warstwy materiału o grubości i
jakości określonej w dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej,
-
wyrównanie
ułożonej warstwy do wymaganego profilu,
-
zagęszczenie
wyprofilowanej warstwy,
-
przeprowadzenie
pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej,
-
utrzymanie
warstwy.
Przepisy
związane zostały podane w OST D-04.02.01 dla warstwy mrozoochronnej wykonanej z
gruntu lub kruszywa.
D-04.03.01
OCZYSZCZENIE I
SKROPIENIE
WARSTW KONSTRUKCYJNYCH
SPIS TREŚCI
D-04.03.01
OCZYSZCZENIE I
SKROPIENIE
WARSTW KONSTRUKCYJNYCH
Przedmiotem
niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z oczyszczeniem i skropieniem warstw
konstrukcyjnych nawierzchni.
Ogólna
specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania
szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument
przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych
i wojewódzkich.
Zaleca
się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia
zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
oczyszczeniem i skropieniem warstw konstrukcyjnych przed ułożeniem następnej
warstwy nawierzchni.
Określenia
podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z
definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne
wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Materiałami
stosowanymi przy skropieniu warstw konstrukcyjnych nawierzchni są:
a) do skropienia podbudowy nieasfaltowej:
-
kationowe
emulsje średniorozpadowe wg WT.EmA-1994 [5],
-
upłynnione
asfalty średnioodparowalne wg PN-C-96173 [3];
b) do skropienia podbudów asfaltowych i warstw z
mieszanek mineralno-asfaltowych:
-
kationowe
emulsje szybkorozpadowe wg WT.EmA-1994 [5],
-
upłynnione
asfalty szybkoodparowywalne wg PN-C-96173 [3],
-
asfalty
drogowe D 200 lub D 300 wg PN-C-96170 [2], za zgodą Inżyniera.
Wymagania
dla kationowej emulsji asfaltowej podano w EmA-94 [5].
Wymagania
dla asfaltów drogowych podano w PN-C-96170 [2].
Orientacyjne
zużycie lepiszczy do skropienia warstw konstrukcyjnych nawierzchni podano w
tablicy 1.
Tablica 1. Orientacyjne zużycie lepiszczy do skropienia warstw
konstrukcyjnych nawierzchni
Lp. |
Rodzaj lepiszcza |
Zużycie (kg/m2) |
1 2 |
Emulsja
asfaltowa kationowa Asfalt
drogowy D 200, D 300 |
od 0,4 do
1,2 od 0,4 do
0,6 |
Dokładne
zużycie lepiszczy powinno być ustalone w zależności od rodzaju warstwy i stanu
jej powierzchni i zaakceptowane przez Inżyniera.
Warunki
przechowywania nie mogą powodować utraty cech lepiszcza i obniżenia jego
jakości.
Lepiszcze
należy przechowywać w zbiornikach stalowych wyposażonych w urządzenia grzewcze
i zabezpieczonych przed dostępem wody i zanieczyszczeniem. Dopuszcza się
magazynowanie lepiszczy w zbiornikach murowanych, betonowych lub żelbetowych
przy spełnieniu tych samych warunków, jakie podano dla zbiorników stalowych.
Emulsję
można magazynować w opakowaniach transportowych lub stacjonarnych zbiornikach
pionowych z nalewaniem od dna.
Nie
należy stosować zbiornika walcowego leżącego, ze względu na tworzenie się na
dużej powierzchni cieczy „kożucha” asfaltowego zatykającego później przewody.
Przy
przechowywaniu emulsji asfaltowej należy przestrzegać zasad ustalonych przez
producenta.
Ogólne
wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca
przystępujący do oczyszczania warstw nawierzchni, powinien wykazać się
możliwością korzystania z następującego sprzętu:
-
szczotek
mechanicznych,
zaleca
się użycie urządzeń dwuszczotkowych. Pierwsza ze szczotek powinna być wykonana
z twardych elementów czyszczących i służyć do zdrapywania oraz usuwania
zanieczyszczeń przylegających do czyszczonej warstwy. Druga szczotka powinna
posiadać miękkie elementy czyszczące i służyć do zamiatania. Zaleca się
używanie szczotek wyposażonych w urządzenia odpylające,
-
sprężarek,
-
zbiorników
z wodą,
-
szczotek
ręcznych.
Do
skrapiania warstw nawierzchni należy używać skrapiarkę lepiszcza. Skrapiarka
powinna być wyposażona w urządzenia pomiarowo-kontrolne pozwalające na
sprawdzanie i regulowanie następujących parametrów:
-
temperatury
rozkładanego lepiszcza,
-
ciśnienia
lepiszcza w kolektorze,
-
obrotów
pompy dozującej lepiszcze,
-
prędkości
poruszania się skrapiarki,
-
wysokości
i długości kolektora do rozkładania lepiszcza,
-
dozatora
lepiszcza.
Zbiornik
na lepiszcze skrapiarki powinien być izolowany termicznie tak, aby było możliwe
zachowanie stałej temperatury lepiszcza.
Wykonawca
powinien posiadać aktualne świadectwo cechowania skrapiarki.
Skrapiarka
powinna zapewnić rozkładanie lepiszcza z tolerancją ± 10% od ilości założonej.
Ogólne
wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
4.
Asfalty
mogą być transportowane w cysternach kolejowych lub samochodowych,
posiadających izolację termiczną, zaopatrzonych w urządzenia grzewcze, zawory
spustowe i zabezpieczonych przed dostępem wody.
Emulsja może być transportowana w cysternach,
autocysternach, skrapiarkach, beczkach i innych opakowaniach pod warunkiem, że
nie będą korodowały pod wpływem emulsji i nie będą powodowały jej rozpadu.
Cysterny przeznaczone do przewozu emulsji powinny być przedzielone przegrodami,
dzielącymi je na komory o pojemności nie większej niż 1 m3, a każda
przegroda powinna mieć wykroje w dnie umożliwiające przepływ emulsji. Cysterny,
pojemniki i zbiorniki przeznaczone do transportu lub składowania emulsji
powinny być czyste i nie powinny zawierać resztek innych lepiszczy.
Ogólne
zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Oczyszczenie
warstw nawierzchni polega na usunięciu luźnego materiału, brudu, błota i kurzu
przy użyciu szczotek mechanicznych, a w razie potrzeby wody pod ciśnieniem. W
miejscach trudno dostępnych należy używać szczotek ręcznych. W razie potrzeby,
na terenach niezabudowanych, bezpośrednio przed skropieniem warstwa powinna być
oczyszczona z kurzu przy użyciu sprężonego powietrza.
Warstwa
przed skropieniem powinna być oczyszczona.
Jeżeli
do czyszczenia warstwy była używana woda, to skropienie lepiszczem może
nastąpić dopiero po wyschnięciu warstwy, z wyjątkiem zastosowania emulsji, przy
których nawierzchnia może być wilgotna.
Skropienie
warstwy może rozpocząć się po akceptacji przez Inżyniera jej oczyszczenia.
Warstwa
nawierzchni powinna być skrapiana lepiszczem przy użyciu skrapiarek, a w
miejscach trudno dostępnych ręcznie (za pomocą węża z dyszą rozpryskową).
Temperatury
lepiszczy powinny mieścić się w przedziałach podanych w tablicy 2.
Tablica
2. Temperatury lepiszczy przy skrapianiu
Lp. |
Rodzaj lepiszcza |
Temperatury (oC) |
1 2 3 |
Emulsja asfaltowa kationowa Asfalt drogowy D 200 Asfalt
drogowy D 300 |
od 20
do 40 *) od 140 do 150 od 130 do 140 |
*) W razie potrzeby emulsję należy ogrzać do
temperatury zapewniającej wymaganą lepkość.
Jeżeli
do skropienia została użyta emulsja asfaltowa, to skropiona warstwa powinna być
pozostawiona bez jakiegokolwiek ruchu na czas niezbędny dla umożliwienia
penetracji lepiszcza w warstwę i odparowania wody z emulsji. W zależności od
rodzaju użytej emulsji czas ten wynosi od 1 godz. do 24 godzin.
Przed ułożeniem warstwy z mieszanki
mineralno-bitumicznej Wykonawca powinien zabezpieczyć skropioną warstwę
nawierzchni przed uszkodzeniem dopuszczając tylko niezbędny ruch budowlany.
Ogólne
zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
6.
Przed
przystąpieniem do robót Wykonawca powinien przeprowadzić próbne skropienie
warstwy w celu określenia optymalnych parametrów pracy skrapiarki i określenia
wymaganej ilości lepiszcza w zależności od rodzaju i stanu warstwy
przewidzianej do skropienia.
6.3.1. Badania lepiszczy
Ocena
lepiszczy powinna być oparta na atestach producenta z tym, że Wykonawca
powinien kontrolować dla każdej dostawy właściwości lepiszczy podane w tablicy
3.
Tablica
3. Właściwości lepiszczy kontrolowane w czasie robót
Lp. |
Rodzaj lepiszcza |
Kontrolowane właściwości |
Badanie według normy |
1 2 |
Emulsja
asfaltowa kationowa Asfalt
drogowy |
lepkość penetracja |
EmA-94 [5] PN-C-04134 [1] |
6.3.2. Sprawdzenie jednorodności
skropienia i zużycia lepiszcza
Należy przeprowadzić kontrolę ilości rozkładanego
lepiszcza według metody podanej w opracowaniu „Powierzchniowe utrwalenia.
Oznaczanie ilości rozkładanego lepiszcza i kruszywa” [4].
Ogólne
zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką
obmiarową jest:
- m2 (metr kwadratowy) oczyszczonej
powierzchni,
- m2 (metr
kwadratowy) powierzchni skropionej.
Ogólne
zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty
uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami
Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6
dały wyniki pozytywne.
Ogólne
ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne” pkt 9.
Cena
1 m2 oczyszczenia warstw konstrukcyjnych obejmuje:
-
mechaniczne
oczyszczenie każdej niżej położonej warstwy konstrukcyjnej nawierzchni z
ewentualnym polewaniem wodą lub użyciem sprężonego powietrza,
-
ręczne
odspojenie stwardniałych zanieczyszczeń.
Cena 1 m2 skropienia warstw
konstrukcyjnych obejmuje:
-
dostarczenie
lepiszcza i napełnienie nim skrapiarek,
-
podgrzanie
lepiszcza do wymaganej temperatury,
-
skropienie
powierzchni warstwy lepiszczem,
-
przeprowadzenie
pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-C-04134 |
Przetwory
naftowe. Pomiar penetracji asfaltów |
2. |
PN-C-96170 |
Przetwory
naftowe. Asfalty drogowe |
3. |
PN-C-96173 |
Przetwory
naftowe. Asfalty upłynnione AUN do nawierzchni drogowych |
4. „Powierzchniowe utrwalenia.
Oznaczanie ilości rozkładanego lepiszcza i kruszywa”. Zalecone przez GDDP do
stosowania pismem GDDP-5.3a-551/5/92 z dnia 1992-02-03.
5. Warunki Techniczne. Drogowe
kationowe emulsje asfaltowe EmA-94. IBDiM - 1994 r.